Apple Power Macintosh G3 (Blue & White)

Δεν είμαι σίγουρος ότι υπάρχει πιο εμβληματικό παράδειγμα της μεταμόρφωσης της Apple από τα μπλας της δεκαετίας του ’90 στον ενθουσιασμό της εποχής Steve Jobs-Jony Ive από αυτό που συνέβη στον πύργο Mac της Apple, το Power Mac G3. Σήμερα αναφερόμαστε στην καθομιλουμένη στο αρχικό Power Mac G3, που παρουσιάστηκε στα τέλη του 1997, ως το «μπεζ G3». Ήταν η Apple της παλιάς σχολής, ένας βαρετός μπεζ πύργος — αλλά με ένα μικρό τρίγωνο από πράσινο ημιδιαφανές πλαστικό ως υπαινιγμό για το τι θα επακολουθούσε.Λίγο περισσότερο από ένα χρόνο αργότερα, για το τι θα επακολουθούσε.Λίγο περισσότερο από ένα χρόνο αργότερα, τον Ιανουάριο του 1999, η Apple παρουσίασε ένα νέο Power Mac G3. Είχε το ίδιο όνομα με τον πύργο που αντικατέστησε, αλλά δεν έμοιαζαν σε τίποτα. Αντίο, μπεζ. Η σχεδίαση σε στυλ iMac έφτασε επιτέλους στην επαγγελματική επιφάνεια εργασίας. Αυτός ο υπολογιστής ήταν τυλιγμένος σε μπλε και λευκό πολυανθρακικό που θυμίζει iMac, με ένα τεράστιο “G3” μεταξοτυπημένο στο μεταλλικό κέλυφος από κάτω. Ήταν ο υπολογιστής που ορίστηκε από τον συνδυασμό χρωμάτων του: Το Μπλε και Λευκό Power Mac G3. Αυτός ο υπολογιστής είναι αξιοσημείωτος με πολλούς τρόπους, είναι πρακτικά ένα κουτί με ερωτήσεις Trivial Pursuit με θέμα την Apple. Ήταν το πρώτο Mac με FireWire. («Το FireWire πρόκειται να εκραγεί», καυχήθηκε ο Steve Jobs.) Το πρώτο Power Mac που εγκατέλειψε τη μακροχρόνια περιφερειακή διεπαφή SCSI. Το τελευταίο Mac που θα κυκλοφορήσει ποτέ με μια θύρα ADB, το παλιό Apple Desktop Bus που χρησιμοποιήθηκε για τη σύνδεση πληκτρολογίων και ποντικιών για περισσότερο από μια δεκαετία στο Mac. Αυτές ήταν οι μέρες του απαίσιου ποντικιού χόκεϋ iMac, οπότε το να μπορείτε να συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τις συσκευές ADB για λίγο ακόμα ήταν ένα σημαντικό σημείο πώλησης. Πολλοί άνθρωποι εξακολουθούσαν να κρέμονται από τα παλιά τους εξαιρετικά εκτεταμένα πληκτρολόγια Apple. (Εγώ; Χρησιμοποίησα ένα ποντίκι ADB Kensington Turbo – ένα τεράστιο trackball, σε μπεζ – για πάρα πολύ καιρό.) Όπως θα περίμενε κανείς, οι χρήστες Mac δεν αντέδρασαν καλά σε ένα Power Mac που εγκατέλειψε ορισμένες παλιές τεχνολογίες. «Πόσοι χρήστες high-end δεν έχουν σημαντική επένδυση σε περιφερειακά SCSI; Αυτό δεν έχει νόημα», παραπονέθηκε ένας ειδικός προεκτύπωσης στο MacWEEK. «Είναι απογοητευτικό, το να είσαι πειραματόζωο του Steve Jobs», είπε ένας άλλος διευθυντής σχεδιασμού. Ευτυχώς, η Apple πρόσφερε μια κάρτα επέκτασης SCSI για 49 $, για χρήστες με ένα τεράστιο σωρό περιφερειακών SCSI που δεν ήθελαν ακόμα να κάνουν την κίνηση. (Η ύπαρξη διαθέσιμων υποδοχών επέκτασης έκανε τη μετάβαση σε ένα Power Mac G3 πολύ λιγότερο επώδυνη από την ίδια μετάβαση σε ένα iMac, το οποίο δεν προσέφερε εσωτερική επέκταση.) Το Blue and White G3 ήταν επίσης ο πρώτος Mac που δεν περιείχε το Macintosh Toolbox στη ROM, αλλά βασιζόταν κυρίως στο Open Firmware — ένα απόκρυφο τεχνικό ζήτημα, σίγουρα, αλλά αν σκεφτείτε πώς ξεκινούν οι Mac, αυτό είναι το διαχωριστική γραμμή μεταξύ του προηγούμενου χρόνου και του τι κάνουμε λίγο πολύ μέχρι σήμερα. Τα πράγματα που βρίσκονται στη ROM είναι, όπως λέει το όνομα, μόνο για ανάγνωση.Το Blue and White G3 διάβασε την εργαλειοθήκη από ένα αρχείο στο δίσκο, εγκαινιάζοντας μια εποχή όπου πολλά από τα ενσύρματα περιεχόμενα των πρώτων ημερών των υπολογιστών αντικαταστάθηκαν με υλικολογισμικό που θα μπορούσε να ενημερωθεί με την πάροδο του χρόνου. Ωστόσο, οι θύρες και το πλαστικό δεν ξεχώριζαν πραγματικά το Blue and White G3. Ήταν ο σχεδιασμός του—ο οποίος οδηγήθηκε σε μεγάλο βαθμό από την εργονομία. Αυτός είναι ο πρώτος επαγγελματικός Mac που ήρθε με λαβές και μια αρθρωτή πόρτα πρόσβασης. Ήταν επαναστατικό. Ας ξεκινήσουμε με τις λαβές. Τα Power Mac δεν τα χρησιμοποιούσαν. Αλλά στα τέλη της δεκαετίας του ’90, η ομάδα σχεδιασμού της Apple μπήκε πραγματικά στη λειτουργικότητα των λαβών. Το iMac τα είχε. Το iBook απέκτησε αναδιπλούμενο. Και το Power Mac G3 είχε αυτά τα μεγάλα τόξα από πολυανθρακικό και στις τέσσερις πλευρές που θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε για να τα σηκώσετε και να τα μεταφέρετε. Το Power Mac G4 συνέχισε την παράδοση και βελτιώθηκε σε αυτήν. Όταν έφτασε το Power Mac G5, είχε και λαβές — αν και ήταν μεταλλικές και λιγότερο ευχάριστες στο πιάσιμο. Το μοντέρνο Mac Pro είναι μια επαναφορά στη φόρμα, με μερικές πολύ ωραίες λαβές από ανοξείδωτο χάλυβα. Από εδώ ξεκίνησαν όλα αυτά.Τώρα ας κατεβάσουμε την κινητή γέφυρα και ας καταιγίσουμε το κάστρο. Η μητρική πλακέτα του Power Mac G3 ήταν τοποθετημένη στο πλάι του υπολογιστή σε μια πόρτα με μεντεσέ στο κάτω μέρος. Τραβήξτε μια πλαστική γλωττίδα στο επάνω μέρος της θήκης και ανοίξτε ολόκληρη την πλευρά, ώστε να μπορείτε να την τοποθετήσετε επίπεδη, δίνοντάς σας πρόσβαση σε ολόκληρο τον υπολογιστή—ακόμα κι αν ήταν ακόμα σε λειτουργία. Ήταν απίστευτα εύκολο να ανταλλάξετε αφαιρούμενα μέσα (το Blue and White G3 είχε μονάδα CD, αλλά η μονάδα Zip ήταν προαιρετική), να εγκαταστήσετε περισσότερους σκληρούς δίσκους, να προσθέσετε RAM, να εμφανίσετε μια κάρτα PCI ή τρεις, όπως πείτε. Ήταν το καλύτερο. Επέλεξα το Μπλε και Λευκό G3 ως επιλογή μου για αυτήν τη λίστα επειδή ήρθε πρώτο και επειδή αυτός ο μπλε χρωματισμός ήταν αξιολάτρευτος. Θα μπορούσε ακόμη και να συνδυαστεί με μια χρωματική οθόνη Apple Studio —είτε τέρας CRT 17 είτε 21 ιντσών—με τεράστια πλαστικά πόδια τρίποδων και καλώδιο VGA. (Η Apple είχε τελικά εγκαταλείψει τη δική της, αποκλειστική θύρα οθόνης Mac.) Τιμώ επίσης ολόκληρη τη σειρά Power Mac G4, η οποία ήταν βασικά ένα λιγότερο πολύχρωμο re-skin του Power Mac G3. Είχα ένα “Sawtooth” Power Mac G4 για χρόνια και δεν μπορώ να θυμηθώ πόσους διαφορετικούς σκληρούς δίσκους κόλλησα σε αυτό το πράγμα. Ξέρω ότι κάποια στιγμή άλλαξα μια νέα κάρτα βίντεο και μια νέα κάρτα επεξεργαστή. Σε μια εποχή όπου ήταν εύκολο να κόψεις τον εαυτό σου στη λαμαρίνα από την οποία κατασκευάζονταν οι περισσότεροι υπολογιστές, αυτή η πτυσσόμενη πόρτα με κράτησε ασφαλή. Έξι χρόνια αργότερα, το Power Mac G5 μετέφερε τη μητρική πλακέτα στην άλλη πλευρά της θήκης για να διευκολύνει ένα διαφορετικό σύστημα ψύξης. Ενώ η πόρτα του G5 ήταν ακόμα εύκολο να απογειωθεί, απλά δεν ήταν το ίδιο. Το άνοιγμα ολόκληρου του υπολογιστή παρείχε ένα επίπεδο ελεύθερης κίνησης που δεν είχε η προσέγγιση με αφαιρούμενη πόρτα. Και φυσικά, το Power Mac G5 ήταν κατασκευασμένο από μέταλλο. Όχι μόνο αυτά τα χερούλια σας δάγκωσαν στα χέρια, αλλά και η ίδια η πόρτα ήταν λίγο αιχμηρή. Το σημερινό Mac Pro δεν εκμεταλλεύεται την προσβασιμότητα του Power Mac G3, αλλά πλησιάζει – κυρίως επειδή τώρα αποκολλάται ολόκληρο το μεταλλικό περιτύλιγμα, δίνοντάς σας πρόσβαση και από τις δύο πλευρές. Αυτό δείχνει πόσο πρωτοποριακό ήταν το Blue and White G3. Ακόμη και το 2020, όταν κρίνω έναν πύργο Mac, τον συγκρίνω με έναν από 20 χρόνια νωρίτερα. Σήμερα, το ασημί μεταλλικό είναι το νέο μπεζ. Το Blue and White G3 έδειξε ότι οι επαγγελματικοί Mac θα μπορούσαν να είναι διασκεδαστικοί, αλλά για άλλη μια φορά η Apple φαίνεται πεπεισμένη ότι τα Mac —ειδικά τα επαγγελματικά Mac— είναι πολύ σοβαρά. Νομίζω ότι ήρθε η ώρα για ένα άλλο μπλε Mac (λευκό ημιδιαφανές πλαστικό προαιρετικό). Γιατί τα iPhone πρέπει να έχουν όλη τη διασκέδαση;